Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Εὐχές Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου γιά τό νέο ἒτος.



ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ


Ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου εὔχομαι σέ ὅλους τούς ἀγαπητούς ἀδελφούς καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, στό ποίμνιο τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως τῶν Πατρῶν, στόν ἱερό Κλῆρο, στίς Μοναστικές Ἀδελφότητες, στούς Ἄρχοντας ἁπαξάπαντας καί τόν εὐσεβῆ, φιλόθεο καί φιλάγιο Λαό μας καί πρός ἅπαντας τούς ἀδελφούς, ὅπου γῆς: Χρόνια πολλά καί Εὐλογημένα Καλή Πρωτοχρονιά Καλή καί εὐλογημένη ἀπό τόν Θεό καί κατά πάντα εὐτυχισμένη χρονιά.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο Π Α Τ Ρ Ω Ν Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

http://i-m-patron.gr/%CE%B5%E1%BD%90%CF%87%CE%AD%CF%82-%CF%83%CE%B5%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1/

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Η Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδος Πατρών

Με λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια τελέστηκε σήμερα στην ενορία της Αγίας Τριάδος στην Πάτρα ο Όρθρος και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία της Μεγάλης Δεσποτικής Εορτής της Γεννήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, με τη συμμέτοχη των Κληρικών και πλήθους ευσεβών Χριστιανών. Τους ύμνους απέδωσαν οι χοροί των Ιεροψαλτών υπό την διεύθυνση του Πρωτοψάλτη κ. Δημητρίου Αλευρά!
Ο Πρωτοπρ. π. Ανδρέας Γεωργακόπουλος ανέγνωσε την εορταστική εγκύκλιο του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ. κ. Χρυσοστόμου και μετέφερε τις ευχές και ευλογίες του στο λαό και σε όλους τους εορτάζοντες.
Για άλλη μια χρονιά, αξιωθήκαμε εμείς η Αγία του Χριστού Εκκλησία, ο ευλογημένος λαός του Θεού από καταβολής κόσμου, να εορτάσουμε το μεγάλο και θαυμαστό γεγονός των Χριστουγέννων! Ένα γεγονός εξωπραγματικό!
Ένα γεγονός πέρα από κάθε αντίληψη και πάνω από κάθε γνωστική ικανότητα της ανθρώπινης νόησης! Ένα συμβάν που ενώ είναι εξωπραγματικό, είναι ταυτόχρονα πραγματικό – ιστορικό.
Το θαύμα όλων των θαυμάτων, αυτό που ανθρώπινοι οφθαλμοί είδαν και δεν μπόρεσαν να μείνουν ασυγκίνητοι!
Η Μητρόπολη των εορτών (Ιω. ο Χρυσόστομος) είναι η γέννηση του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού - Πατρός από την Παναγία Παρθένο.
Μια γέννηση που θα γραφτεί στην ιστορία και θα τη χωρίσει στη μέση. Αυτό το ανερμήνευτο μυστήριο εορτάζει η οικογένεια του Θεού σήμερα!
Όπως όλοι γνωρίζουμε, οι προπάτορές μας εξέπεσαν της θείας δόξης και της άμεσης επι – κοινωνίας με το Θεό και έγιναν μέτοχοι της φθοράς και του θανάτου, όπως και όλο το ανθρώπινο γένος. Τότε είναι που άρχισαν όλα τα προβλήματα για τον άνθρωπο.
Πόνος, θλίψη, στεναχώρια, δάκρυα, πόλεμοι, σκοτωμοί κ.τ.λ. Επιλέξαμε ελεύθερα ποιο δρόμο θέλουμε να ακολουθήσουμε για να καταστούμε κοινωνοί της δόξας του Θεού.
Αφού λοιπόν θελήσαμε να φτάσουμε στην κατά χάριν θέωση χωρίς Αυτόν που τη χορηγεί, βρεθήκαμε γυμνοί και ξυπόλυτοι σε έναν κόσμο πλέον εχθρικό.
Ο Θεός, όμως, επειδή όπως λέει ο ευαγγελιστής Ιωάννης ἀγάπη ἐστί(Ά Καθ. 4, 16) έστειλε τον Υιό του να σαρκωθεί, να κηρύξει την αλήθεια και να πεθάνει κατά την ανθρωπότητά Του για να ζήσει αιώνια ο άνθρωπος.
Το βιβλίο του Εκκλησιαστή στην Π.Δ. μάς λέει ότι οὐκ ἔστι πᾶν πρόσφατον ὑπὸ τὸν ἥλιον(Εκκλ. 1,9). Τίποτα, δηλαδή, το νέο δεν έχει δει ο ήλιος. Όλα του είναι γνωστά. Τίποτα πρωτόγνωρο και παράξενο.
Ο Ιω. ο Δαμασκηνός συμπλήρωσε αιώνες μετά, ότι το μόνον καινόν υπό τον ήλιον είναι ο Ιησούς Χριστός! Μέσα από τη λειτουργική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, βιώνεται κάθε χρόνο τέτοια μέρα αυτό το καινόν γεγονός.
Προσέξτε! Η αγία μας πίστη δεν είναι θρησκεία. Είναι τρόπος ζωής. Σε όλα τα θρησκεύματα βλέπουμε τον άνθρωπο να προσπαθεί να συναντήσει το Θεό κι επειδή δεν μπορεί να τον φτάσει λόγω της υπερβατικότητός Του, επινοεί διάφορους θεούς νομίζοντας ότι βρήκε την αλήθεια.
Εμείς, όμως, οι χριστιανοί είμαστε διαφορετικοί. Δεν προσεγγίσαμε και δεν επινοήσαμε κανένα θεό.
Αντιθέτως, ο αληθινός Θεός ήρθε και βρήκε εμάς. Μας συνάντησε, μας μίλησε για το Θεό - Πατέρα που είναι Δημιουργός και Δεσπότης των πάντων, που ήταν εν μέρει γνωστός στην Π.Δ., μας μίλησε για τον Εαυτό Του αλλά και για το Άγ. Πνεύμα.
Μας παρέδωσε τα μυστήρια του βαπτίσματος, της εξομολογήσεως και της θ. κοινωνίας τα οποία είναι πολύ σημαντικά για τη σωτηρία μας και μας έδειξε το δρόμο προς Αυτόν.
Όταν ο απόστολος Θωμάς ρώτησε τον Κύριο, ποιος είναι ο δρόμος, τότε ο Χριστός του απάντησε: ᾿Εγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι' ἐμοῦ(Ιω. 14, 6).
Τα Χριστούγεννα μπορεί να τα βιώσει ο κάθε άνθρωπος μόνο μέσα στην Εκκλησία. Έξω από αυτή, τα Χριστούγεννα εορτάζονται με καθαρά αντιχριστιανικό τρόπο.
Ο άνθρωπος πρέπει να κάνει στροφή προς τον εσωτερικό του κόσμο και να αναλογιστεί τι αμαρτίες έχει διαπράξει στη ζωή του.
Να προσπαθήσει να καταλάβει τι σημαίνει ότι ο Θεός κατέβηκε στη γη και έγινε άνθρωπος όμοιος κατά πάντα με αυτόν χωρίς βέβαια αμαρτία για χάρη του.
Μην ακούτε αυτά που λέει ο κόσμος, ο οποίος δήθεν πιστεύει στο Θεό αλλά ζει μακριά από την Εκκλησία.
Δεν υπάρχει εμπειρία και γνώση του Θεού μακριά από τη συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας που αλλοιώνουν με την καλή έννοια τον άνθρωπο και τον οδηγούν προς το Χριστό.
Δεν υπάρχει σωτηρία μακριά από το Σώμα του Χριστού γιατί ο Χριστός χορηγεί τη χάρη Του απευθείας σε αυτό δια των μυστηρίων.
Πώς λοιπόν ένας μπορεί να λάβει τη θεία χάρη χωρίς τη συμμετοχή στην εκκλησιαστική σύναξη, που βρίσκεται εντός του ναού; Μην απελπίζεστε για τις αμαρτίες σας.
Ο Κύριος γνωρίζει ότι δεν υπάρχει μέρα που δε θα αμαρτήσει ο άνθρωπος. Ο άγ. Νήφων λέει ότι ο Θεός δε θα κρίνει το χριστιανό επειδή αμαρτάνει αλλά επειδή δε μετανοεί.
Επίσης, ο άγ. Ιω. ο Χρυσόστομος λέει το πίπτειν ανθρώπινον, το εμμένειν εωσφορικόν, το μετανοείν θείον. Όσα αμαρτήματα κι αν έχουμε κάνει, η μετάνοια έχει τη δύναμη να τα σβήσει.
Τίποτα δεν είναι αδύνατο για το Θεό. Πως νομίζετε ότι οι τελώνες και οι πόρνες έλαβαν τη σωτηρία; Με τη μετάνοια, για την οποία λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας ότι είναι κατάσταση χάριτος.
Μια φορά ένας αλλόθρησκος και συγκεκριμένα μουσουλμάνος που ασπάστηκε την αγία χριστιανική πίστη, εξομολογήθηκε το εξής: Ρωτούν οι μουσουλμάνοι μεταξύ τους αν ο άνθρωπος μπορεί να γίνει Θεός, κατά φύση Θεός.
Η απάντηση που αντάλλαξαν μεταξύ τους ήταν όχι! Φυσικά και δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο ομολογεί και η Εκκλησία διότι ο άνθρωπος είναι κατά φύση κτιστό ον, δημιούργημα του Δημιουργού Θεού και δεν μπορεί να φύγει από τα όρια της κτιστότητος.
Εκείνος ο μουσουλμάνος αργότερα σκέφτηκε: Είναι, όμως, δυνατόν ο Θεός να σαρκωθεί και να γίνει άνθρωπος; Ύστερα από πάρα πολλή σκέψη ομολόγησε, ναι!
Όπως ισχυρίζεται είδε και ένα όραμα με το Χριστό και αυτό βοήθησε ακόμα περισσότερο τη μεταστροφή του.
Μια άλλη φορά ρώτησε ένας άνθρωπος, πώς είναι δυνατόν με τη γέννηση του Χριστού να μην έπαθε κάτι η παρθενία της Θεοτόκου.
Ένας ιερέας του απάντησε: Όπως ο Χριστός βγήκε από τον τάφο, αφού αναστήθηκε, χωρίς να έχει μετακινηθεί ο μεγάλος λίθος, όπως μπήκε στο σπίτι για να ευλογήσει τους μαθητές χωρίς να είναι τα παράθυρα και η πόρτα ανοιχτή, έτσι ακριβώς εξήλθε και από τον κόλπο της Παναγίας χωρίς να προκαλέσει ζημιά στην παρθενία της. Είναι ένα μυστήριο η γέννηση του Χριστού.
Εξάλλου και οι Πατέρες της Εκκλησίας λένε ότι ὅπου γὰρ βούλεται Θεὸς νικᾶται φύσεως τάξις.
Ακούστε! Πρέπει να απέχουμε από την αμαρτία! Ας βάλουμε αρχή από σήμερα. Το σώμα μας είναι ιερό. Ξέρετε τι είναι το σώμα μας;
Είναι ναός του Αγ. Πνεύματος, ναός του Θεού! Ο Θεός δεν κατοικεί ούτε σε κτήρια, ούτε στα κτήνη. Κατοικεί μέσα στην καρδιά του ανθρώπου.
Μόνο ο άνθρωπος από ολόκληρη την κτιστή δημιουργία έχει αξιωθεί να γίνει κατοικητήριο της θεότητος. Λέει ο απόστολος Παύλος: Μην πλανάσθε!
Ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτρες, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίτες, ούτε πλεονέκτες, ούτε κλέφτες, ούτε μέθυσοι, ούτε υβριστές, ούτε άρπαγες δεν πρόκειται να κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού.
Τέτοιοι ήσασταν κάποιοι από σας. Αλλά πλυθήκατε, αλλά αγιασθήκατε, αλλά δικαιωθήκατε με την επίκληση του ονόματος του Κυρίου Ιησού Χριστού και με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος(Α΄ Κορ. 6, 9 - 11).
Ο άγ. Διάδοχος επίσκοπος Φωτικής λέει ότι παρθένος δεν είναι αυτός που έφυγε την κατά φύσιν ουσίαν αλλά ο αιδούμενος εαυτόν όταν βρίσκεται κατά μόνας.
Δηλαδή, ο πραγματικά καθαρός άνθρωπος φροντίζει να είναι καθαρός σε όλες τις στιγμές της ζωής του απέναντι στο Θεό.
Το άγιο ποτήριο πρέπει να το προσεγγίζουμε με τη σκέψη, πως έσται μοι τούτο(Λκ. 1, 34), πως θα ενωθώ με τον Χριστό;
Είναι κάτι τιμητικό για μένα και κατά πάντα αξιόλογο και ωφέλιμο. Αλλά συγχρόνως και κάτι πολύ επικίνδυνο. Γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή!
Η γέννηση του Κυρίου μας σηματοδοτεί την αρχή ενός νέου κόσμου. Με τη γέννηση του Χριστού η αναδημιουργία διαδέχθηκε τη δημιουργία και η ανάπλαση του ανθρώπου την πλάση.
Ο Χριστός έγινε ο δεύτερος Αδάμ στο πρόσωπο του οποίου διορθώθηκαν τα λάθη του πρώτου Αδάμ.
Η Παναγία έγινε η δεύτερη Εύα στο πρόσωπο της οποίας διορθώθηκαν τα σφάλματα της πρώτης Εύας. Ο πρώτος Αδάμ παράκουσε το Θεό ενώ ο δεύτερος Αδάμ, ο Χριστός μας, έγινε υπήκοος και μάλιστα μέχρι θανάτου.
Ο πρώτος Αδάμ μάς κληροδότησε τη φθορά και το θάνατο ενώ ο δεύτερος Αδάμ την αιώνια ζωή.
Ο πρώτος Αδάμ μάς έβγαλε από τον Παράδεισο ενώ ο δεύτερος μάς έβαλε στην Εκκλησία όπου προγευόμαστε τα αγαθά του Παραδείσου.
Μέσα στην Εκκλησία, αυτό που μας υποσχέθηκε ο Χριστός ως εσχατολογικό - μελλοντικό γεγονός, το βιώνουμε ως ήδη παρόν σε μορφή πρόγευσης.
Αυτός είναι ο Χριστός! Αυτή είναι η Πίστη μας! Αυτή είναι η Εκκλησία μας! Αυτά είναι τα δώρα των Χριστουγέννων προς τους ανθρώπους.
Τελειώνοντας, ας ακούσουμε λίγα λόγια του αγ. Ιω. του Χρυσοστόμου σχετικά με τη σημερινή εορτή.
«Σήμερα λύθηκαν τα μακροχρόνια δεσμά. Ό διάβολος καταντροπιάσθηκε. Οι δαίμονες δραπέτευσαν. Ό θάνατος (της ψυχής) καταργήθηκε. Ό Παράδεισος ανοίχθηκε. Ή κατάρα εξαφανίστηκε. Ή αμαρτία διώχθηκε. Ή πλάνη απομακρύνθηκε. Ή αλήθεια αποκαλύφθηκε. Το κήρυγμα της ευσέβειας ξεχύθηκε και διαδόθηκε παντού. Ή Βασιλεία των Ουρανών μεταφυτεύθηκε στη γη. Οι Άγγελοι συνομιλούν με τους ανθρώπους. 'Όλα έγιναν ένα. Κατέβηκε ό Θεός στη γη κι ό άνθρωπος ανέβηκε στους ουρανούς. Κατέβηκε ό Θεός στη γη και πάλι βρίσκεται στον Ουρανό. 'Ολόκληρος είναι στον ουρανό κι ολόκληρος είναι στη γη. Έγινε άνθρωπος κι είναι Θεός. Είναι Θεός κι έλαβε σάρκα». Αμήν!


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Κ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ!!!








Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 2015


Ἀδελφοί μου καί παιδιά μου, «Χριστός γεννᾶται δοξάσατε. Χριστός ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε. Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε! Μέ εὐφροσύνη ὁ ἱερός Ὑμνογράφος καλεῖ σήμερα τό ἀνθρώπινο γένος, νά ὑψωθῇ ἀπό τή γῆ, νά ἐλευθερωθῇ ἀπό τά φθαρτά, τά ψεύτικα, τά γήινα καί πρόσκαιρα καί νά πανηγυρίσῃ μαζί μέ τούς Ἀγγέλους γιά τήν σωτηρία καί τή λύτρωση. Ὁ πόθος αἰώνων καί γενεῶν γιά τήν ἔξοδο τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν ἀπόγνωση καί τήν ὀδύνη τῆς ἁμαρτίας καί ἡ βαθειά καί ἐναγώνια, ἡ μαρτυρική ἀναζήτηση γιά τήν λύτρωση καί τήν σωτηρία, παρεβίασαν τοῦ Οὐρανοῦ τίς πύλες καί ἡ Ἀγάπη σαρκώθηκε. Ὁ Θεός «ἦλθεν ἐπί γῆς καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη». Μέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ, ἐγνώρισαν ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ «τό πάντων καινῶν, καινότατον θαῦμα, τό μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον, δι’ οὗ ἡ ἄπειρος τοῦ Θεοῦ ἐμφανίζεται δύναμις», (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός). Εἶδαν τόν ἄσαρκο, τόν ἄναρχο καί αἰώνιο Θεό νά σαρκοῦται, νά εἰσέρχεται στόν χρόνο, νά κενοῦται, νά ἀδειάζῃ δηλαδή, γιά νά κερδίσῃ ὁ ἄνθρωπος τόν παράδεισο, τήν κοινωνία μέ τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπό του. Τοῦτο τό μέγα θαῦμα, «ἐρμηνεῦσαι γλῶσσα οὐ δύναται». Ἡ κατανόηση τῆς οὐσίας τοῦ ὅρου «κένωσις Θεοῦ» εἶναι ὑπόθεση ἐσωτερικοῦ φωτισμοῦ, εἶναι θέμα πίστεως, ἀπολύτου παραδοχῆς, ὅτι ὁ οὐράνιος Πατήρ προκειμένου νά σώσῃ τό πλᾶσμα Του, ἔφτασε στήν ἔσχατη ταπείνωση, στήν ἄκρα σμίκρυνση, στό ἄδειασμα τῆς θείας μεγαλοπρέπειας, τοῦ θείου μεγαλείου, ὥστε ὁ ἐξουθενωμένος ἄνθρωπος, ὁ τεθανατωμένος, νά ξαναζήσῃ, νά βρῇ τήν ἀπωλεσθεῖσα δόξα καί τή χαμένη πατρίδα.«Γίνεται ἄνθρωπος ὁ Θεός, ἵνα Θεόν τόν Ἀδάμ ἀπεργάσηται».[1] Μετέχομε ὃμως, ἀδελφοί μας σ’αὐτή τήν κένωση τοῦ Θεοῦ κάθε φορά πού γιορτάζουμε Χριστούγεννα, ἀλλά καί κάθε ἡμέρα ἤ μένομε ἀνυποψίαστοι καί μέσα ἀπό στείρους ἑορτασμούς, χωρίς πνευματικό ἀντίκρυσμα, χωρίς οὐσιαστικό βάθος καί χωρίς τήν «καλήν ἀλλοίωσιν», προσπαθοῦμε νά διασκεδάσουμε τά ἀδιέξοδα τῆς ζωῆς μας, ἡ ὁποία πλέον μέσα στό σύγχρονο γίγνεσθαι ἔχει μετατραπεῖ σέ κόλαση; Δυστυχῶς, εὔκολα διαπιστώνουμε μιά μονομέρεια στούς ἑορτασμούς. Ἡ ὑλικότητα καί ἡ πεζότητα τῆς ζωῆς ἀγκαλιάζουν τόν ὅλον ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος, κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης, ἐνδιαφέρεται, «Διά τάς τρυφάς καί τάς δόξας καί τάς ἐφημέρους τιμάς καί τάς ὠκυμόρους τῆς σαρκός πληροφορίας….»[2] καί ἀγαπᾶ «τήν ἡδονήν καί γαστριμαργίαν καί ἀπληστίαν καί τά ὅμοια…»[3]. Μέσα ἀπό τά φῶτα, τό καταναλωτικό πνεῦμα, τήν χλιδή τῶν δυναμένων νά σπαταλοῦν ἄκριτα τά ὑλικά ἀγαθά, τήν πλήρη ἐκκοσμίκευση, τό ἀχαλίνωτο τῆς προσκαίρου ἀπολαύσεως καί τῆς τρυφῆς τοῦ παρόντος βίου, φαίνεται τό κενό τῆς ψυχῆς καί ἡ ἔλλειψη βάθους, ἀφοῦ πίσω ἀπ’ὅλα αὐτά δέν ζεῖ ἡ ἐλπίδα, δέν νοηματοδοτεῖται ἡ ζωή, δέν ὑπάρχει ἡ προοπτική τῆς αἰωνιότητος γιά τήν ὁποία εἶναι πλασμένος ὁ ἄνθρωπος, δέν μένει χῶρος γιά τόν ἄλλο, δέν ἔχει θέση ὁ Θεός. Καί ὅμως τό Μυστήριο συνεχίζεται. Ἐκεῖνος ἐπιμένει. Κενοῦται συνεχῶς. Ἡ ἀγάπη δέν μπορεῖ νά πράξῃ διαφορετικά. Ἐνθυμεῖσθε ἀδελφοί μου, τί λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος; «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί».[4] Ὁ Κύριος μας, ἔρχεται συνεχῶς. Ἦλθε καί ἐφέτος. Κενοῦται καί σήμερα, μέσα σέ ἕνα κόσμο τυφλωμένο ἀπό τήν ἐγωπάθεια, τήν ὑπερηφάνεια, τή δαιμονική μοναξιά∙ Ἓνα κόσμο πού βιώνει τραγικά τήν ὑπαρξιακή του κρίση παγκοσμίως, ἀλλά καί στή χώρα μας. Σέ μιά ἐποχή οἰκονομικῶν ἀδιεξόδων, τά ὁποῖα ἐδημιούργησε ἡ λατρεία τῆς ὕλης. Σέ μιά ἐποχή ἀπανθρωπιᾶς, τήν ὁποία κατεσκεύασε ἡ θεοποίηση τοῦ ἀνθρώπου καί ἡ ἄσπλαχνη καρδιά. Σέ μιά ἐποχή βίας, πολέμων καί ἀδικίας, τά ὁποῖα ἐτροφοδότησε ἡ ἔλλειψη ἀγάπης καί τό σαρκικό φρόνημα, ὁ βοσκηματώδης βίος, ὅπως λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Τό Μυστήριο τῆς ἄκρας οἰκονομίας καί συγκαταβάσεως τοῦ Θεοῦ ἐπαναλαμβάνεται. Γιά νά ξεπεράσωμε τήν ὀδύνη καί τή θλίψη, τήν ἀπελπισία καί τή φθορά. Γιά νά ἀποκτήσῃ νόημα ἡ ζωή μας, ἡ ὁποία πνίγεται μέσα στόν ὠκεανό τοῦ ἀπείρου χάους. Γιά νά κατανοήσωμε, ὅτι δέν εἶναι ὁ ἂνθρωπος ἓνα λογικό καλάμι ριζωμένο στό βοῦρκο τῆς γῆς, ἀλλά τό πάγκαλο τοῦ Θεοῦ πλᾶσμα γιά χάρη τοῦ ὁποίου, «ὁ Δεσπότης πάντων, ἐφάνη ἐπί γῆς ταπεινός ἄνθρωπος καί τό Αἷμα Αὐτοῦ ὑπέρ τοῦ ἀνθρώπου ἐξέχεε». Γιά νά μπορέσωμε νά ἀγαπήσωμε τόν ἀδελφό μας, ὃποιος καί ἀν εἶναι, ἀδιακρίτως φυλῆς, γλώσσης καί κοινωνικῆς τάξεως, ὑπερνικώντας τά ἐγωιστικά καί ρατσιστικά σύνδρομα πού μᾶς ἔχουν ἐγκλωβίσει στά τείχη τοῦ θανάτου. Γιά νά ἀντιληφθοῦμε, ὅτι οἱ ὁποιεσδήποτε «κρίσεις» ἀντιμετωπίζονται μέ τήν ἀγάπη πού θυσιαστικά προσφέρεται, ὥστε μέσα ἀπό αὐτήν τήν προσφορά, νά ἀτενίσῃ ἡ ψυχή τόν οὐρανό. Γιά νά κοινωνήσωμε, συντελόντι εἰπεῖν, μέ τό Θεό, νά γίνωμε δηλαδή, ὅμαιμοι καί σύσσωμοι Αὐτοῦ, «κατά χάριν Θεοί». Ἀδελφοί μου, ἂς κάνωμε σήμερα, Χριστούγεννα καί κάτι ἀκόμα. Ἂς ἀφήσωμε τόν νοῦ μας νά βρεθῇ κοντά στούς ἀδελφούς μας τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, πού ὑφίστανται πολλάς βασάνους καί ποικίλα μαρτύρια γιά τήν ἀγάπη τοῦ Σαρκωθέντος Κυρίου μας. Ἂς σκεφθοῦμε, ἰδιαιτέρως σήμερα, ὃλους τούς ἀδελφούς μας, χριστιανούς ἢ μή, θύματα βίας, πολέμου καί τρομοκρατίας, τούς ξεριζωμένους, τούς πρόσφυγες, τούς κατατρεγμένους πού θαλασσοδέρνονται γιά νά δοῦν (ἀν δοῦν) καλύτερες ἡμέρες. Ὁ θρῆνος τους καί ὁ κλαυθμός τους εἶναι μάχαιρα κατά τῆς, δῆθεν, πολιτισμένης ἀνθρωπότητος, ἡ ὁποία ἐξέλαβε τόν ἂνθρωπο, ὡς ἀριθμό καί ὃχι ὡς πρόσωπο, ὡς ἀναλώσιμο ὑλικό καί ὃχι ὡς εἰκόνα Θεοῦ. Τά γεγονότα πού διαδραματίζονται στόν πλανήτη μας πλέον καί οἱ εἰκόνες πού καθημερινῶς κάνουν τόν γύρο τοῦ κόσμου δείχνουν περίτρανα τόν εὐτελισμό τῆς ζωῆς καί τό ἂστατο μιᾶς πορείας χωρίς Θεό. Ὃλα αὐτά ἐξαιρέτως σήμερα, ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, θέτουν ὃλους μας πρό τῶν πνευματικῶν καί ἂλλων εὐθυνῶν μας καί μᾶς ὑποχρεώνουν τοὐλάχιστον σέ θερμή προσευχή γιά μετάνοια καί σωτηρία τοῦ κόσμου. Ἀδελφοί μου, ἂς ἑορτάσωμε, τήν λαμπρά ἡμέρα καί ἑορτή τῆς τοῦ Θεού ἐπιφανείας, πνευματικά καί ὄχι κοσμικά. Οὐράνια καί ὄχι γήινα. Ἂς πανηγυρίσωμε μαζί μέ τούς Ἀγγέλους καί τούς Ἁγίους, γιά τοῦ Θεοῦ «τήν φιλάνθρωπον κένωσιν» καί ἂς ἀκούσωμε ἐν εὐφροσύνῃ τήν χαρμόσυνη ὑμνωδία, ἡ ὁποία τήν Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας «ἐν ἄσμασι πρός σωτηρίαν προσφέρει» καί ἂς τήν κάνωμε ὑπόθεση ζωῆς. «Χριστός γεννᾶται δοξάσατε. Χριστός ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε. Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε Ἄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ, καί ἐν εὐφροσύνῃ ἀνυμνήσατε λαοί, ὅτι δεδόξασται». Σᾶς ἀσπάζομαι μέ ἀγάπη πατρική. Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ - 20.12.2015


Μια πολλή ζεστή και επιτυχημένη χριστουγεννιάτικη γιορτή, ετοίμασαν τα παιδιά των νεανικών κατηχητικών ομάδων τησ ενορίασ μας. Το πρόγραμμα εμπεριείχε στο 1ο μέρος: το απολυτίκιο των Χριστουγέννων, ομιλία από τον προϊστάμενο του ιερού ναού πρωτοπρεσβύτερο π.Ανδρέα Γεωργακόπουλο, ποιήματα απο την προσχολική & κατώτερη βαθμίδα των τμημάτων , επίκαιρα τραγούδια καθώς κάλαντα βυζαντινά & άλλα απο διάφορους τόπους της Ελλάδος. Στο 2ο μέρος αφιερώθηκε ο χρόνος στη προσέγγιση του βαθύτερου νοήματος των χριστουγεννιάτικων εορτών μέσα απο την εκτέλεση ενώς θεατρικού ( ο δικός μας Άγιος Βασίλης) απο τη μέση βαθμίδα του κατηχητικού σχολείου μας.


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ!

















....  & ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ! ! !